See you, when you see me

18 juni 2014 - Kratie, Cambodja


Lieve Anouk, bijna Vakantiegangster! 

 

Even spreken voor m'n beurt ;). Hoe is het met je? 
De love boat en voorbereidingen voor Thailand zorgen vast voor drukke tijden aan je kant dus ben ik even zo vrij om het Cambodjaanse afscheid met onze Sammy te delen. Ze wordt al bijna 6 maanden he, kleine kindjes worden groot! Afscheid....weet je alles van geloof ik nu je zelf een tijdje er tussen uit knijpt voor mooie yoga avonturen?! 

 

De laatste yoga les is gegeven en met lieve woorden en zelfs cadeautjes zwaaide een aantal vaste studenten me uit. Super lief. Hier dus een einde aan 2,5 maand lesgeven voor NataRaj, einde aan het trotseren van zinderende hitte, einde aan het samen zijn met de Krama family.

 

Omdat ook na dit einde een nieuw begin komt en ' we only part to meet again', was het reden voor een feestje. Dit is een feest weekend geworden. Na een avondje pannenkoeken bakken voor the Krama family en aanhang, volgde deel 2, een uitje naar het plaatselijke Wildlife Center. Dit bleek echter niet zo plaatselijk. Tenzij 'plaatselijk', ook een plek kan zijn die je bereikt na een 2 uur durende, stoffige tuktuk rit. Een wagen vol geladen, vol met 9 kindjes, gevolgd door een paar scooters met de leraressen. Dolle pret in het park. Geweldig om de kinderen, veelal broertjes en zusjes van de leraressen, zo in hun element te zien. Samen hebben we de laatste pannenkoeken tijdens de picknick opgepeuzeld en banaantjes gedeeld met een soort Rudolph zonder rooie neus maar met groot gewei. 


Het laatste onderdeel, karaoke. Dit kon natuurlijk niet ontbreken ;). Het is helemaal hip hier en ideaal voor een avondje uit dus werd ik vriendelijk verzocht m'n alles behalve gouden keeltje te schrapen voor Afscheid deel 3. Ik houd het normaal gesproken liever bij Darth Vader geluiden, maar kom maar op! Deze keer vroeg ik naar de kledingvoorschriften en maar goed ook. Optutten was het advies...De feestjurk werd uit de kast of in mijn geval, uit de rugzak getoverd. 
In een oud gebouw vol klein kamertjes zongen we de sterren van de hemel, poging tot.... Het is niet voor niets dat de ruimtes geen ramen hebben ;). 
Spetterend goodbye of zoals de Cambodjanen grappen; see you when you see me. En zo kwam m'n eerste Teach avontuur dus tot een mooi einde.....

Ik had best nog even kunnen blijven, maar dat gevoel heb ik meestal als ik ergens weg ga. En juist dan weet ik dat het goed is om te gaan. Stappen uit de comfort zone en op naar nieuwe ervaringen, want Phnom Penh was waar ik een thuis heb gehad. De plek waar ik praatjes maakte met m'n vaste verkoopsters op de markt, de weg inmiddels aardig kende en de tuktuk drivers op de hoek van de straat me niet meer na riepen, omdat ze wisten dat die buitenlander liever liep. Dan heb ik het geeneens over de fijne mensen die ik heb leren kennen of het geen ik heb geleerd op m'n mat, voor- en in de klas. 

Netzoals voorgaande keren waarin ik Cambodja bezocht, ervaar ik wederom dat het de mensen zijn die het land haar bijzondere charme geeft. Ik voel me bevoorrecht tijd te hebben mogen door brengen met de Krama Yoga family die uit zo veel meer warme mensen met een groot hart bestaat. Dankbaar voor de momenten die we hebben gedeeld, stap ik in de bus en neem deze bijzondere ervaring mee, koester het diep van binnen. 

Inmiddels zit ik aan de Mekong rivier in Kratie. Ver weg van de drukke stad heb ik de zeldzame Irrawaddy dolfijnen rond m'n bootje zien zwemmen terwijl de zon langzaam mijn rug verwarmde. De stilte om ons heen weerspiegeld de rust die ik van binnen voel. Zo tevreden in het hier en nu, voel ik me compleet gelukkig. En geef me eens ongelijk ;)?

Het is zo stil dat je de dolfijnen hoort adem halen. Met een krachtige uitademhaling spuit er af en toe wat water de lucht in en in ongeveer 1/5 seconde vullen ze hun longen met nieuwe zuurstof. Klaar voor de volgende duik in het diepe, wat daar dan ook moge zijn. We delen de lucht, de stilte. In het hier en nu, precies waar ik mezelf vaker en meer hoop te vinden.
 
Tot gauw lieve Teach, voor een update uit Maleisië :). 

 

Sending you lots of love and smiles!!
Xx

Marieke

Foto’s

1 Reactie

  1. Peterhans:
    18 juni 2014
    Suesedai Yogi, Soksebai? dat zul je komende periode niet meer horen.... Mooi hoe je 'part 2' van je reis hebt samengevat. Een ervaring erbij in je backpack...die raakt al aardig vol met de sponzen, bubbles, kennis en je herinneringen aan de bijzondere mensen in dit bijzondere land. Op naar je nieuwe doel....."Selamat pagi Yogi, apa khabar" is wat je daar te horen krijgt. Je zult ook in maleisie weer bijzondere, 'leuke' en speciale mensen ontmoeten....heel veel plezier en succes daar! Volg je hart en 'alles komt goed'! xxx