In de Cambodjaanse maneschijn

Helloooo zuivere Mestreechse!

Wat heb je goed voor jezelf gezorgd afgelopen week. Ik denk dat ik dat vast niet zo zou ervaren in het begin en het gevoel zou hebben dat ik niet kan leven van een sapje, maar eigenlijk ben je natuurlijk hartstikke goed voor je lijf. EN voor je Mind dus ook zo te lezen. Moet ik ook maar eens proberen....Je bent vast helemaal klaar voor het voorjaar nu. Hoe was je eerste cappuccino na de detox? De tweede Stadsverlichting zit er ook al op als ik me niet vergis...hoe ontvangt Mestreech dat? 

Heel veel liefs uit Cambodjaaaaaaa :). Na even graven bereikte ik de bodem van m'n rugzak en vond zowaar de Cambodja bubble terug. In een mum van tijd was ie weer gevuld met de niet zo schone Phnom Penh lucht. Nu wacht de Thailand bubble in m'n rugzak. Hopelijk kan ik nog eens terug naar Koh Tao, mijn lieve vriendin grapte regelmatig; if this is like heaven, I can die now. Wat een paradijsje, echt heaven on earth :D. 

Phnom Pemh tijd dus. Ik ben zo blij dat je oog tijdens De Bali Cappuccino is gevallen op de Krama yoga flyer :). Kippenvel tijdens het lezen van je verhaal. Vind het zo bijzonder wat je me allemaal brengt. Het heeft me weer in Cambodja doen landen en me op m'n teacherpad gezet want ja, ik heb m'n eerste lessen bij Krama yoga inmiddels gegeven, jooehoeeee!! Ik heb het gevoel dat ik aan het doen ben waarvoor ik ben gekomen, waarvoor ik deze reis ben gaan maken. Super de suup, ik ben hier op m'n plek nu :). 

Vanzelf gaat het natuurlijk niet en dan bedoel ik niet dat april de heetste maand van het jaar is en ventilators regelmatig uitvallen tijdens je les. Adem in, adem uit en zweeeeeet. Als dat alles is, beetje experimenteren met bikram yoga, nee....ik bedoel dat les geven best spannend is :s. Dus als je het hebt over het leren loslaten van je angsten, ik weet er alles van. Herkenbaar ook hoe je eerst vrede moet sluiten met je demons voordat je ze uitzwaait op hun enkeltje naar de maan. De demon waar ik mee heb geworsteld en nog altijd wel, is de grote almachtige Mister O. 

Mister O. is dat stukje van m'n ego dat staat voor Onzekerheid. De knikkende knieën voordat de les begint, de eerste, tweede, derde les....Het gevoel dat je bekruipt dat je teach rugzak nog zo goed als leeg is. Het stemmetje dat je vraagt of je echt wel alle Sanskriet namen in de juiste volgorde weet te noemen. Alsof dat van levensbelang is. En en en.....een hele waslijst aan doemscenario's. Als ik niet snel dit stemmetje een halt toe roep durf ik geeneens de shala te betreden.  

Echt trots op deze onzekerheden ben ik alles behalve. Ik wil ze niet hebben, is dat wel normaal? Wat hebben de studenten aan een onzekere Teach?! In gevecht met Mister O. besloot ik google, maar te raadplegen en de zoekterm 'yoga teacher insecurities' resulteerde in vele hits. Hoe normaal het is om het spannend te vinden je eerste stappen als leraar te zetten. En ergens weet je dat natuurlijk wel, maar de zenuwen van anderen zorgen voor een soort geruststelling. Gedeelde smart is halve smart. Natuurlijk ben ik niet de enige. En vooral, de zenuwtjes mogen er zijn. Omarm het in plaats van er tegen te vechten en laat het los. Dat hielp wel. De volgende flow class ging als een tierelier en als er even iets niet zo bijster gaat, lach ik daar maar om. Hoort er bij. 

Mister O. was gedurende de eerste les gelukkig aardig buiten de shala te houden. Het is meer van te voren. Zoals je schreef, het lesgeven gaat op de een of andere manier vanzelf, wat ik zeg en doe gebeurt soms gewoon als ik me overgeef aan wat zich aandient op dat moment. Alsof iets of iemand me door de les heen helpt. Dan weet ik wat ik moet zeggen of doen. Zo vind ik m'n studenten en mezelf soms in een houding die ik helemaal niet in m'n lesplan had staan. Daar gaat m'n lesplan, maar dat is misschien niet zo erg. Het flowt wel en de glimlachende studenten die een namaste de werd in sturen zorgen voor een energie boost. Dan is het goed toch? 

Over eerste keren gesproken,  ik zag een hele schattige foto van je eerste yoga les voorbij komen, ahhhhh :). Je was er al vroeg bij geloof ik he? Hoe vond je je eerste les? Was je toen al gelijk verkocht? 

Maar inderdaad. Ik woon gewoon in een yoga studio. Hoe mooi is dat :)?! Ik kan heerlijk m'n eigen practice doen, m'n les voorbereiden en dan ook nog lessen bij de andere leraren mee volgen. Yoga, yoga en nog eens yoga! Vanaf komende week ga ik de Khmer teachers helpen tijdens de yoga lessen aan de Cambodjaanse kids. Hier kijk ik erg naar uit. Daarnaast heb ik besloten een massage training te gaan volgen als verkapte anatomie les om meer te leren over het lichaam. Het geleerde hoop ik te kunnen gebruiken voor studenten met pain and aches en misschien wel écht massages doen voor de studio als extra zakcentje voor de NGO. 

In de yogastudio mag ik ook gebruik maken van de keuken. Beetje jammer dat ik die deel met een ratten familie :s...m'n liefste buurvrouw in  Maastricht had muizen en dat is al niet bepaald fris zou je denken. Deze huisdieren zijn een maatje groter en duidelijk aanwezig in de avonduren. Zo heb ik wel altijd gezelschap zullen we maar zeggen. Het vraagt om wat extra poetswerk voordat ik m'n prutje kook. Maar koken doe ik toch. Ik wil niet weten wat zich allemaal afspeelt in de keukens van de restaurantjes om me heen.

Boodschappen doe ik op de lokale markt, waar ik ook de schaar in m'n haar heb laten zetten, want naast de groenten en tropische vruchten en de vele dooie en levende beesten die worden aangeboden, is er ook een gedeelte met kappers en nagelstudios. Een soort schoonheidssalon maar dan Cambo style. Het resultaat van de knipbeurt is laagjes met een Franse slag, niet bepaald symmetrisch, maar ach, niet heel verwonderlijk he. Cambodja was niet voor niets een Franse kolonie :). Het was een belevenis en niet alleen voor mij, de hele kappersstraat liep leeg om te kijken wat hun collega met die westerse kop haar ging doen. Toen ze als finishing touch een stijltang tevoorschijn haalde, want hoe stijler hoe beter is hier de trend, heb ik haar maar vriendelijk bedankt. Ik geloof niet dat er veel mensen zijn met sluiker, stijler haar dan ik en een beetje volume zou eigenlijk best gewenst zijn ;). 

Terwijl ik dit schrijf kijk ik wederom uit over de zee. Aan de linkerkant kleine eilandjes, in het midden het helder blauwe water zo ver als ik kan kijken en aan de rechterkant de zon die langzaam richting water beweegt en de lucht iedere keer wanneer ik op kijk, met een andere gloed verwarmd. Nog even en dan verschijnt de volle maan. Waarschijnlijk voel ik me daarom een beetje stijfjes...Het is nogal een speciale deze keer heb ik begrepen. Hij staat in 'ons' Weegschaal teken en wordt verduisterd door de aarde. Toeval of niet, maar het valt samen met Khmer nieuwjaar. Een mooi moment om achter te laten wat je niet meer dient en je te verbinden met wat wel goed voelt. De Cambodjanen vieren het begin van hun nieuwe jaar verspreid over 3 dagen. Doen ze goed he ;). De yogastudio is dicht dus ik mag hier genieten, net even buiten Sihanoukville. Ik voel me wel een bofkontje. Vorig weekend heb ik de stad al verlaten voor een bezoekje aan het kindertehuis in Battambang en nu dus beachtime, yes! 

Zo houd ik me de komende tijd wel bezig. Yogalessen volgen en geven, massage training, beetje kokkerellen, mix and mingle met de Cambodjanen en hier en daar een uitstapje. Zeker geen straf he. Daarnaast heb ik nog zoooo veel plannen en ideeën dat ik me eens ga bedenken of dat wel gaat passen binnen nu en m'n terugvlucht. Ik sluit dan ook niet uit dat ik mezelf misschien wat meer tijd gun in het heerlijke Azië. Ik houd u op de hoogte uiteraard. Over plannen gesproken...hoe maak jij eigenlijk je (toekomst)plannen terwijl je aanwezig blijft in het hier en nu? 

Lieve penpal, ik ga m'n bikini verruilen voor iets meer bedenkends voordat de mugjes tevoorschijn komen en ik nog malaria oploop ;). 
Ik wens je een hele fijne week en kijk zoals altijd met smacht uit naar uw respons hihi. Happy Khmer New Year sweet sistaaaaa!!

Veel liefs :)

Marik
Malikaaah
Marikaaah en zo zijn er nog wat variaties in omloop bij Krama yoga ;)