Mug velt vlieg

Lieve Teach,

Aan het genieten van de eerste lente dagen aan de andere kant van de bol? Wat heb je weer een hoop meegemaakt, van Berlijn tot Stadsverlichting en dan ook nog energie naar mij sturen :). 
Lief dat je aan me hebt gedacht afgelopen week. Het was even geen pretje in Phuket, nee. Het ziekenhuis en de lieve zusters deden me tussen de koortsaanvallen door denken dat ik in een luxe hotel lag. Dat was de positieve kant, goeie verzorging, heerlijk bed, airco en een warme douche. Heel anders dan de boomhut op Koh Lanta waar ik met ambulance werd weg gevoerd. Hier had ik de eigenaren, een Amerikaans gezin een weekje geholpen met bedden opmaken, ontbijtjes verzorgen en muggen proberen te weerstaan. Dat laatste was duidelijk mislukt en toen mijn lieve vriendin uit Nederland me kwam op zoeken, was ik al geveld door dengue en kon zelfs een welkomsdinetje er niet van af. Wat een gastvrouw ben ik zeg. Zou hebben m'n ouders me dat niet geleerd! 

In plaats van samen genieten van het eilandleven werd het een dikke week vertoeven in het ziekenhuis. Super lief dat ze bij me bleef! Daar ging een kwart van d'r vakantie hup down the drain. Niet alleen haar steun heeft me goed gedaan, zeker ook alle lieve berichtjes van het thuisfront! Bedankt lieve allemaal, ook voor u Teach. Ik ben weer beter en kom nog lange niet naar huis hoor ;). 
In Siem Reap ben ik ter nauwer nood aan de naalden ontsnapt en bleef het bloedprikken uit. Nwerd ik om 6.30u gewekt met een prikkie terwijl een infuus in m'n andere hand pronkte. Little pain zei de zuster met wit kapje op d'r hoofd en dan maar m'n uitademhaling proberen te timen. Na de onderwaterangst nu dus de naaldenangst achter de rug, nailed it ;)

Dubbel en dwars genieten van Koh Tao nu. Ik dacht nog vanuit m'n boomhut, wat ben ik toch een verwend nest, ik zit op een heerlijk plekje, maar moet nog een beetje afkicken van het prachtige Koh Tao. Toen de andere vrijwilligers en gasten als bosjes vielen voor het dengue virus maakte ik me stiekem zorgen om mijn lieve vriendin. Stel je voor, ze komt me opzoeken en wordt dan ziek. Dat zou echt vreselijk zijn. Little did I know..... Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken....had ik m'n ' ik mis Koh Tao gevoel' moeten volgen en rechts om keert het eerste de beste bootje terug moeten pakken of was dit weer ergens goed voor. Waarschijnlijk dat laatste he. M'n naaldenangst is weg!

Maarre, even terug naar Mestreech. Wat lees ik nu?! Zit je op een roze wolkje :)? Wat leuk. Dan zou je hier goed zitten. Ik kijk uit op een roze boot, een echt love boat. Die hoef ik dus niet meer je kant op te sturen, je hebt hem al gevonden en zelfs al aan boord gegaan.  Je snapt natuurlijk wel dat ik nu 100 en 1 vragen voor je heb, variërend van waar heb je die opgedoken tot wat doen z'n ouders. Flauw he ;). Ik drijf een beetje af. Sorry hoor, naweeën van de koorts misschien. Ik vind het heel dapper dat je je hart volgt en wel ziet welke kant of wal jullie schuitje gaat raken. Ik ben blij voor je en hoop dat je geniet van de vlinders in je buik, volg je hart misschien is het niet altijd een piece of Apfelstrudel op zee, maar dijn lekker mee met z'n twee en dan komt alles goed ;). 

Inmiddels kan ik m'n yogamat ook weer bezoeken. Die heb ik gemist! Ik heb zelfs met infuusnaald in m'n arm een down dogje geprobeerd. Geen succes. Het was zo fijn om te merken dat m'n lichaam het een en ander heeft onthouden en met mildheid best nog wat ananasjes uit de mouw schudt. Wel een succes :), vooral in de avond.  Ik heb een balkon ontdekt dat uitkijkt over zee en waar de zonsondergang wordt gevolgd door een prachtige sterrenhemel. De Thaise mannen op het strand zorgen met hun vuurshow dat ik net voldoende licht heb om te zien waar ik m'n voeten zet. En zien wat je doet is ook niet altijd nodig. Tijdens de teacher training hebben we een practice met blinddoek gedaan. Dan voel je wat je doet. Past goed bij m'n intentie van de practice, mildheid. M'n lichaam heeft de energie toch even ergens anders voor moeten gebruiken de laatste week dus rustig aan. Zoals je al zei, dat is wel ff een thema nu...

Nog een paar dagen genieten hier. Het was hier al mooi, maar aansterken op deze plek waardeer ik tot in de puntjes. Nog meer duiken, op zoek naar de snorkels :). 
Dit is gelijk de laatste Thaise week. April is Cambodja maand EN het begin van echt yoga lesgeven! Het lesrooster is m'n mailbox al ingerold. Twee keer per week vroeg in de ochtend Ashtanga en twee keer een flow class jooehoeeeee das pas serious business he. NaTaRaj yoga in Phnom Penh geeft me de kans om ervaring op te doen binnen hun NGO. Weer iets waar ik je voor mag bedanken, want lieve Teach, jij tipte me over deze fijne plek waar niet alleen 'gewone' yogalessen worden gegeven, maar ook kids yoga aan kinderen van het lokale weeshuis. Dé plek waar ik informatie heb gekregen over kids yoga wat ik mooi heb kunnen gebruiken voor de lesjes in oktober tijdens het vrijwilligerswerk in het weeshuis in Battambang. Zelf heb ik lessen gehad van Piseth. Een van de jonge Cambodjaanse leraren die z'n opleiding in Samahita heeft gedaan. Dat is een bekende plek voor je geloof ik he ;)? Ik zei al, als ik later groot ben en een teach, dan kom ik terug om jullie te helpen met les geven.

Nu die kat in het bakkie is, ben ik dus ingeroosterd. Zooooo spannend!! Ik mag in een appartementje in de studio wonen en alle lessen volgen. Het zal wel even wennen zijn om het strandleven te verruilen voor de grote stad, maar ik zie dit als geweldige kans om ervaring op te doen dus die drukke, grauwe straten neem ik maar even op de koop toe. En de verdraagzaamheid is er wel wat meer dan wat blijkt uit je Berlijn voorbeeld dus kom maar op met het volgende avontuur.  Heb je misschien nog tips voor me? Hoe vond jij het om je eerste les te geven? Dat is al een tijdje geleden he ;)? 

De volgende Stadsverlichting doe ik trouwens mee hier, stuur ik wat warmte van binnen en buiten jullie kant op :). Tijn heb ik horen spreken in Centre Ceramique. Hij vertelde over het meditatie voorbeeld dat je aanhaalde, mooi he. Misschien is het daarom ook wel zo fijn hier? Door de mediterende monniken bijvoorbeeld. Is toch wel wat meer dan in onze cultuur he. En de ladyboys, die zijn hier ook ruim vertegenwoordigd. Een Thai vertelde me dat ze een beetje uit het niets zijn opgedoken naar zijn idee, maar dat men er aan gewend is, waarom niet? In het bedrijfsleven is het trouwens wel handig en zijn ze zelfs gewild als managers, omdat ze zowel de mannelijke als vrouwelijke collega's goed begrijpen. Wat een heerlijk, positieve benadering. 

Maar goed, nu dus nog genieten van het samen zijn met m'n vriendin op de parelwitte stranden.  Het ziekenhuis lijkt te stammen uit een ander leven. Blij met m'n weer bijna op kracht zijnde lichaam pluk ik de dag en hoop dat deze dagen nog heeeeel lang zullen duren. Life is goooood! Hoop ook voor jou aan het begin van de lente maar met je roze bril op, twijfel ik daar  geen seconde aan.  

Heel veel liefs, voor het laatst uit Thailand voorlopig.....zo onverwachts weer terug in Koh Tao, voordat ik het weet misschien wel weer terug in Thailand.  Hoe dan ook het is goed, al geef ik toch de voorkeur aan plekjes buiten een ziekenhuis en ver van alle muggen vandaan! Lees je snel vanuit Phnom Penh :). 

Xx Marieke