Relax, breathe & find Nemo

Lieve Anouk en stiekem wel beetje mijn Guru :p,

Hoe was je carnaval? Heb je het bij werken in de kliniek gehouden of toch als Bob de Bouwer de boel onveilig gemaakt? Vond de Ganesh optie ook een goeie. Voor het geval dat, ik kijk uit naar de foto's ;). Zijn ze trouwens helemaal klaar bij De Brandweer of zit je nog tussen de drilboren? Ben zo benieuwd wat daar allemaal gebeurd! 

Sorry voor m'n late reactie. Ben van het ene examen zo het andere ingerold en dat had wat meer voeten in de aarde of meer in het water dan ik had gedacht...
Maar je noemt me Collega?! Wow wat klinkt dat echt :D. Ik moet nog een beetje aan het idee wennen geloof ik. Zo leef je er naar toe en ben je er hard voor aan het werken en dan opeens is het moment van het examen er.
Wat fijn dat je aan me hebt gedacht en hoorde je OM wel ;). Dat heeft me zeker goed gedaan bij het in toom houden van opkomende zenuwen. Het examen bestond uit het les geven van de Modified Primary Series, iets wat we uiteraard goed geoefend hadden. Neemt niet weg dat ik aan het rommelen was met de volgorde terwijl ik echt wel weet dat de prasarita serie voor de tree pose komt. Tijdens savasana had ik m'n geurende mandarijnolie meegenomen zodat m'n student nog dieper kon ontspannen terwijl ik via het het derde oog en wenkbrauwen langzaam richting slapen masseerde. Geleerd van de enige echte Teach  back in Meeeeestreeech ;). Hoe dan ook, het ging er om dat ze hoorde dat je zelfverzekerd genoeg bent, maar vooral dat je les geeft vanuit je hart. Dat is blijkbaar wel over gekomen, want het certificaat is binnen! Happy de peppy, jooehoeeeee :). 

Als afsluiter hebben we de laatste ochtend 108 zonnegroeten samen gedaan. Das the magic number heb ik begrepen. Mooi om dat samen te kunnen doen, onze lerares zei al, once in a life time. Het leek een flinke opgave, maar was voorbij voordat we erg in hadden. Verstand op nul en je.  
En zo was er opeens een einde aan het yoga teacher training avontuur. Met een veel vollere yogarugzak inclusief Ganesh verhaal, kan ik voldaan het eiland verlaten. Bedankt voor jouw versie trouwens, Peter heeft er wel over gesproken, maar was het tegenovergestelde van Captain Jack en soms amper te verstaan. Een van mijn yoga vriendinnetjes heeft Ganesh zelfs op haar schouder laten tatoeëren. Hier kom ik hem tegen op de gekste plekken, vol glitter en glamour verlicht in restaurantjes tot op het dashboard van de mini bus waar ik inmiddels al een halve dag in bivakkeer. 

Je zegt het goed, je krijgt het niet voor niets...zo ook mijn duikcertificaat niet. Ik zag een paar daagjes genieten van zon, strand en een beetje snorkelen op Koh Tao wel zitten. Leek me heerlijk bij komen van de intensieve weken op Koh Phangan. Na een snorkeltrip en de bubbels van duikers onder me begint het echter te kriebelen. Dat wil ik ook wel. Ariël wil graag benen, ik ben wel benieuwd naar de onderwater wereld dus geef me maar een tank en flippers. Eens proberen. Nou zo simpel was dat dus niet en in overlevingsmode kwam ik maar moeilijk aan het schrijven van onze Sammy toe. 

Over Ariël gesproken, de Disney figuren waren vroeger  mijn helden en daar is het ook wel bij gebleven. Ik keek op tegen Anky van Grunsven en Leo hing boven m'n bed, maar echt verslingerd ben ik nergens aan geraakt. Had er vast mee te maken dat ik niet kon kiezen welke Spice Girl nu het leukste was. Verliefd zijn op een celebrity...illusie zeg je...zwijmel zwijmel. Kan je mooi zelf invulling aan geven en dat het niks wordt weet je al vanaf het begin dus dat scheelt een gebroken hart als ie opeens gespot is met een topmodel aan zijn zijde. Verliefdheid is wel een lastig topic hè. Dat bootje laat ik nog even voorbij varen, terug naar duiken ;).  

Bij het idee krijg ik langzaam vlinders in m'n buik. Ben benieuwd hoe de controle freak in me zich gaat gedragen als ik 18 meter onder water dobber. Heb zeker zo mijn angsten, maar dacht dat ik die met behulp van yoga toch wel redelijk onder controle had. Niet dus. Het begint met een instructie video, een theorie examen over bars in je tankfles en sharkattacks om vervolgens te oefenen in het zwembad. 
Oefening 1, laat je hoofd maar onder water zakken en adem door de regulator in je mond. Al hoestend en proestend schiet ik omhoog. Het gevoel van water in je neus, maar toch kunnen ademen krijg ik al niet gerijmd. Wat een begin....maar niet zo gek aangezien ik altijd m'n neus dicht knijp als ik het water in spring en borstkrauwel niet in m'n zwem cv voorkomt. Even wennen dus, ook bij oefening 2, het op en af zetten van je masker onder water. Wat wel lukt op een meter diepte, is veel te spannend op 3 meter. M'n ego voert het hoogste woord en is maar bang het loodje te leggen. Nu heb ik de laatste 3 weken gehamerd op ademhalen door je neus, geen Ujjayi door je mond uiteraard, maar dat vind ik geen excuus voor m'n gehannes. 

Gelukkig is daar F, de Thaise duik master met engelengeduld die naar mijn idee de wijsheid in pacht heeft. Dag duikgroepje, ik ga mee aan het handje voor 1 op 1 les... :s. Hij gaat op een meter of 2 diepte voor me zweven in lotus alsof het de normaalste zaak van de wereld is en met gebaren helpt ie me m'n adem te reguleren. Zijn rustige, bruine ogen zijn voor mijn gevoel het enige waar ik nu en straks op 12 meter diepte op kan vertrouwen. Met zijn ranke, Thaise lijf is ie van mijn leeftijd, maar lijkt niet veel ouder dan 16 /17. Ik zie hem als mijn steun en toeverlaat, iemand waarvan ik mag leren, iemand die zijn kennis en ervaring wilt delen en vastberaden is om zijn bevende student over de streep te trekken. 
Vreemde gewaarwording om je ogen open te doen onder water en er achter te komen dat je nog steeds kunt ademen ook al denk je van niet en geruststelling weet te vinden in de blik van de ander die je helemaal niet kent. Ik vertrouw mezelf nog helemaal niet, maar F lijkt te weten wat ie doet dus toch maar de dag erna de zee in met m'n hart in m'n keel. Na flink wat gestruggle en bijna opgeven, want ik ben hier om bij te komen niet om doodsangsten uit te staan, misschien is dit gewoon niet voor mij weggelegd, horen Vliegjes niet onder water, lukt het me de zenuwen onder bedwang te krijgen en m'n ego de kop in te drukken. Gewoon ademen, ook als je je masker afzet onder water. Op zoek naar Botje en Nemo!

De prachtige onderwater wereld maakt veel goed en even later zwem ik met losse handjes naast F, want ademen ging eerst beter als ik zijn hand vast hield blijkbaar. Nu ik er op terug kijk kan ik wel lachen om hoe m'n brein werkt, maar toen ik tijdens de safety stop 3 minuten op een metertje of 6 onder water aan een touw hing, nog niet naar boven mocht en ik van pure ellende maar kinderliedjes in m'n hoofd begon te zingen ter afleiding, stond het huilen me toch echt nader dan het lachen toen ik eindelijk aan het oppervlak dobberde. 

De volgende dag toch weer proberen, autorijden heb je ook niet in een dag geleerd zei F en dat is waar hè.  Ik vind het fascinerend om te zien hoe hij het voor elkaar krijgt om het vertrouwen te winnen en mensen met enkel gebaren zo op hun gemak kan stellen. Het is zoveel meer dan tankje om en hup zwemmen maar. Je komt jezelf keihard tegen en dan is het heel fijn als er iemand naast je staat en je de weg wijst. Hier ligt de de les onder water in plaats van op straat, dat F inspireert is duidelijk. Met dank aan F's rust en vertrouwen heb ik nu niet alleen m'n certificaat, maar heb ik ook genoten van de laatste duiks en voelde ik me als een vis in het water. Als ik hem bedank haalt ie echter zijn schouders op, je hebt het zelf gedaan is zijn reactie en daarmee verwijst hij me terug naar m'n eigen kracht. Hmmm...klinkt als je thesis motto, niet ;)? Kracht die er al is, maar even een duwtje nodig heeft om naar buiten te komen. Zoals je al zei, de grootste bron van inspiratie. Het was een echte levensles zoals je die niet in de boeken tegenkomt. Nu ik dit heb overleefd....Misschien is yoga onder water wel iets? Kan ik hier ervaring op doen en later van start gaan in de Maas? 

Op naar Koh Lanta nu. De nachtboot heb ik al achter de rug. Nu nog een busrit van een uur of 6. In Koh Lanta heb ik een hostel / uit de kluiten gewassen boomhut gevonden waar ik tegen kost en inwoning ga helpen met wat klusjes als ontbijt verzorgen, wat schoonmaken en ontvangen van de gasten. Misschien zijn er wel gasten geïnteresseerd in een yogales? ;) Eens zien wat ik daar weer kan gaan leren, maar ook even tijd inruimen om alle ervaringen te laten bezinken en te bepalen waar ik meer over wil leren. Ayurveda en anatomie staan wel op het lijstje geloof ik...

Heel veel plezier in Berlijn komend weekend :). Ik ben benieuwd wat je allemaal gaat meemaken daartussen de braadworsten en flinke potten bier. Doe mij maar zo'n veel te groot stuk gebak :p. Oh en als je toch richting Oosten gaat, kun je ook altijd ' even' doorvliegen dan doen we een OM en duik hier samen ;).  Hoe leuk zou dat zijn, want the world is our playground! 

Viel SpaB Fraulein! 

Xx
Yoga Teach / Open water diver :D