Yoga fashion met een Noorse knipoog

Allerliefst Maliekaaaa Multitalentje!

Ei ei ei en we zijn zo blij! Heerlijk om je Cambodjaanse avonturen weer te lezen en de warme zwoele zomer zuchtjes wind te kunnen inademen tussen de regels door. Wat mooi dat je steeds meer ingeburgerd raakt en je Combo style door de straten van Phnom Penh rondzwerft. Alleen..it's getting hot in there, geloof ik he yogajuffie? Just breathe. Ik zie je al helemaal rondtuffen op je scooter, voor velen waarschijnlijk een mooie bezienswaardigheid! Maar als ik dat zo lees, moet je er dus wat voor over hebben om er volgens de laatste mode bij te lopen… Een bijkomend voordeel, aan agni heb je waarschijnlijk geen gebrek. Dat innerlijk vuur wordt vast al aangewakkerd als je maar een stap zet. 

Mode is bij uitstek het voorbeeld van same same but different. Zoals de wind waait, waait mijn jasje, afhankelijk van de heersende waarden en normen. Een relatief en cultuurbepaald begrip, hoewel ik er zelf niet altijd iets van begrijp. Wie bepaalt wat er nu 'in' is en hoe kan het toch dat mensen blindelings volgen wat de Vogue voorschrijft. Dat merken soms belangrijker zijn dan draagcomfort. Om over de uiterlijke vertoning nog maar te zwijgen. Zo zie je maar weer dat we overal ter wereld dezelfde kuddedieren zijn. Ons welbevinden wordt bepaald door de mate waarin we erbij horen. Maakt niet uit hoe je erbij loopt. Als je er maar bij loopt. In de pas van de massa. Ik heb eens een onderzoek gelezen naar wat mensen echt gelukkig maakt. Deel willen uitmaken van een geheel stond hoog in de top tien. Blijkbaar willen mensen graag onderdeel zijn van een groep. En een dresscode hoort hier dan ook bij.

Helaas ontkomen we in de yoga wereld er ook niet aan. De commercialisering van de deugd neemt steeds meer exorbitante vormen aan, zeg maar gerust het uitbuiten van een levensstijl in alle facetten. Je hoort er pas bij in de nieuwste hippe legging met pauwenverenprint van het laatste fancy yoga design merk. In de meest felle kleurtjes wordt de serene yoga shala omgetoverd tot een schreeuwerige snoepwinkel. En dan heb ik het niet alleen over de kleding. Yoga gadgets mogen er natuurlijk ook allemaal zijn. Matten in de gekste kleuren met de meest uiteenlopende prints. De les wordt wel extra uitdagend zo. Naar binnen keren met zoveel prikkels om je heen vraagt nogal wat van je als yogini. Over het blijven concentreren op je dristhi maar niet te spreken. Een tijdje geleden besloot ik mezelf ook maar eens te trakteren op een hip lapje stof uit de serie niemendalletjes, waar de jongetjes bij jou steil van achterover zouden slaan. Ik ook trouwens, van de prijs welteverstaan. Het kost wat, maar dan heb je ook wat dacht ik dan maar. Nooit op je gedachten vertrouwen, dat bleek wel weer. Bij die monkey mind komt altijd de aap uit de mouw. Ofja, mouw… Dat wat jij daar teveel hebt in je yoga outfit, hebben we hier te weinig. Less is more? Dat het singletje dan zo wijd zit zodat het afzakt in Downward Dog en ik meer tijdens de les bezig ben met mezelf te fatsoeneren zodat ik niet half in mijn bh zit, moet ik dan maar gewoon op de koop toe nemen. This supposed to be yoga...Gelukkig valt het in Mestreech nog wel mee, maar als je naar de reclames uit de VS kijkt dan vraag ik me soms af of we niet beter paaseitjes kunnen gaan verven. Daar komen de kleuren dan ook misschien iets beter tot zijn recht. 

Yoga betekent niet dat je opeens een met wierook wapperende grijze geitenwollensokken muis hoeft te worden en alles kunt laten zijn voor wat het is. Yoga betekent ook zorg dragen voor je lichaam en je geest. Shaucha, een van de niyama's die staat voor lichamelijke reinheid en zuiverheid, kan natuurlijk op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Ieder op zijn eigen manier en alles is ok. Zo is de famous ashtangini Kino Mac Gregor er ook niet vies van. In niets verhullende niemendalletjes in de meest vrolijke kleuren, vergezeld van een flink laagje make up, hupst ze van de ene houding naar de andere in haar demo's op You Tube.

Over mode gesproken... De afgelopen dagen had ik de zachte Maastrichtse lente ingeruild voor een tripje met de love boat naar het koude Noorwegen. Ondanks het feit dat de liefde me warm hield, kreeg ik af en toe wel kippenvel van het aanschouwen van de heersende mode daar. Het zou serieus niet misstaan in menig yoga shala. Ik wist dat Noren sportieve mensen zijn maar om dit nu zo letterlijk te nemen? Je zou het eens moeten zien met je Combo blik, ik vraag me af in welke bubbel je dan terecht zou komen. Ik keek in ieder geval mijn ogen uit. Iedereen loopt daar vrolijk rond op sportschoenen in allerlei kleuren, gewurmd in strakke leggings en ingepakt in felle donsjassen. Een soort van sportschooloutfit, terwijl de meesten nog nooit een sportschool van binnen hebben gezien. De dames vergezeld van een hippe matchende handtas, nonchalant over hun schouder gedragen. De mannenmode gaat nog een stapje verder. Skinny jeans in pasteltinten, die dan baggy style gedragen moet worden. Baarden in allerlei soorten en maten. Een kruising van een feminiene Viking met een Duracell paashaasje met zachte eitjes. Frank Govers had zijn hart kunnen ophalen aan alle schitterende kleuren hier..

Dat gecombineerd met de roze bril die ik op had zorgde voor een kleurrijk kakofonisch beeld waar binnen het best lastig was om mijn dristhi te blijven behouden. Yoga is helaas nog niet zo doorgedrongen in de Noorse kou. Jammer, want een verhitte Ashtanga shala is weer eens wat anders dan de sauna. Met hun sporty outfit zouden ze best de mat op kunnen die Noren. Hoewel… Heel Oslo heb ik afgezocht voor een fatsoenlijk yoga matje, maar dat was nog niet zo makkelijk. Nordic walking stokken en fietshelmen, ja daar word je mee doodgegooid. Maar ik lig toch liever op een matje in de lijkhouding, wat jij teach? Zoiets als die jongetjes die bij jou als paaseitjes in savasana lagen. 

Maar weer even terug naar jou. Een yogajuf met ballen. Mooi dat je weer je intuïtie volgt en nog even blijft vertoeven in Aziatische sferen. Ik kom graag daar de boel met je opleuken in mijn yoga outfit, wat dat dan ook moge zijn. Een bedje aan het strand van Koh Samui klinkt me als uyajji in de oren..

Ik laat me meenemen door het ruisen van de zee en kom uit bij de eeuwige beweging van het leven. Want uiteindelijk maakt het ook allemaal niks uit. Hoe we erbij lopen, wat we dragen. Yoga brengt je naar binnen en draagt alles in zich. Een nietsverhullend proces van het afpellen van de laagjes. Een ontdekkingsreis door de kosha's. Lagen die we allemaal dragen als kleding om ons te beschermen, maar die ons tegelijkertijd juist verwijderen van ons zelf. Yoga brengt ons naar waar het echt om draait. Je stralende middelpunt, je ziel. Daar waar we allemaal gelijk zijn, volledig naakt en kwetsbaar. Waar er geen hippe kleurtjes zijn om jezelf te verbloemen. En daar is de lotusbloem op haar best.

Mijn tuin staat nu in volle bloei. Ik kijk naar de Tibetaanse gebedsvlaggetjes die wapperen in de westerse wind. Ze hangen er hier mooi bij. Een zacht lentebriesje neemt de woorden mee. Om mani padme hum. De oeroude mantra van het heilige begin. De juweel in de lotus. 

Lief pareltje, ik hoop dat je lekker schittert daar in de hitte…al was het maar door de reflectie van de zweetdruppels op je voorhoofd. Zet af en toe een raampje open en laat de wind naar binnen. Ze neemt de klanken van de mantra voor je mee. Ieder moment een nieuwe frisse start…

En ook komt aan alles weer een einde. Ik ga me opmaken voor een nieuwe week. Zoals altijd verheug ik me op dat wat komen gaat. Zeker als het uit verre Aziatische sferen komt.. Uitkijkend naar je ervaringen wens ik jou weer een geweldige fijne week waarin je weer mooie herinneringen mag maken. Kan niet wachten totdat je ze weer deelt met de wereld! Geniet van alles en visualiseer maar goed van dat bedje op het strand van Ko Samui! 

Veel liefs uit sjoen Mestreech! 

xx Anouk